Oma’s middeltjes, moderne mindset
Hoe simpele keuzes je leven verrijken
We worden de hele dag verleid met de nieuwste snufjes. Mooie kleuren, digitale hoogstandjes, alles zogenaamd handig en slim.
Maar is het écht handiger? Of beter?
Ik ben een echte kat-uit-de-boom-kijker. Geen ringdeurbel hier. Ik hoef niet de hele dag te weten wat er voorbij loopt, waait of speelt voor mijn deur. Gewoon leven en laten leven.
De thermostaat is hypermodern — zat al in het huis — maar we gebruiken 'm niet. Het is namelijk gezond om niet op één temperatuur te leven. In de winter gewoon die CV uit laten in de ochtend. Hoppa, uit bed en de kou in. Je lichaam wordt actief, goed voor de bloedsomloop én je afweersysteem.
De CV gaat in de loop van de dag wel aan, soms na 13 uur, maar bij voorkeur na 16 uur en wordt handmatig aangezet.
En dan die pompjes tegen bijengif... Voor de meeste mensen onzin. Een rauwe ui erop en binnen vijf minuten is het gif eruit. Kost 7 cent. Of iemand zuigt het eruit, ook prima.
Een paar jaar geleden ben ik anders gaan handelen in het huishouden. Als ik brood of groente haal, neem ik mijn eigen papieren zakken mee. Die gaan 6 tot 8 maanden mee. Bij de kaasboer of slager neem ik mijn eigen bakjes mee. Minder afval én alles past perfect in de vriezer of koelkast.
Afgelopen winter ben ik gestopt met grote flessen wasmiddel. Ik ben overgestapt op wasstrips. Drie merken geprobeerd, en Happy Soaps werkt het best: schoon, fris, en zonder poespas.
De voordelen van wasstrips?
- Veel minder ruimte nodig
- Makkelijk stapelbare dozen
- Inkoop per kwartaal of half jaar
- Wij zijn grootverbruikers (7-9 wassen per week), en we doen langer met een verpakking dan de gestelde verwachting
- Geen zeepresten in de wasmachine
- Geen extra chemische reinigers nodig
- Geen plastic afval
En die vlekkenverwijderaars? Ik lach me rot om die reclames. Vooral mannen die de was doen in de reclamespotjes. Niks mis mee hoor, maar ze lijken gevoeliger voor nieuwe snufjes.
In mijn kast staat gewoon Ossengal zeep. Ouderwets, maar werkt fantastisch. Eén stukje gaat járen mee. Vlekken maken hoort bij het leven, en vlekken verwijderen is pure oma-magie.
Oh, en wasverzachter. Laat me niet lachen, dat komt er hier niet in. Een scheutje azijn, je was is zacht en de wasmachine blijft schoon van kalk.
Deze zomer ben ik weer begonnen met schoonmaken met zeep. Gewoon een blokje even in water leggen. Nog niet alle schoonmaakproducten zijn vervangen, maar ik ben begonnen.
Bijzonder is: Jaren geleden had ik een externe praktijk met weinig opbergruimte. Daar gebruikte ik Egyptische zeep — ooit gekregen van een klant. Heerlijk geurend, zacht voor de handen, en ik gebruikte het ook voor de vaat.
Nu ben ik weer terug bij zeep voor veel schoonmaakwerk. Nog niet alles hoor — ik zoek nog een goed schuurmiddel voor de wasbakken. Maar stap voor stap kom ik er wel.
Onlangs heb ik shampoo gekocht in zeepvorm. Pas twee keer gebruikt, maar ik ben verbaasd hoe goed het werkt. Je hebt maar weinig nodig, het is zacht voor de hoofdhuid, neemt weinig ruimte in, en je komt er makkelijk mee door de douane op een vliegveld.
Wat me opvalt aan al die oma-middeltjes:
- Ze kosten weinig
- Gaan lang mee
- Reinigen beter
- Zijn zacht voor huid en materialen
- Nemen weinig ruimte in
- Geen plastic afval
- Nauwelijks ander afval
Het vraagt wel om anders denken. Soms betrap ik mezelf nog op oude gewoontes. Zo stond ik laatst met mijn favoriete shampoo in de aanbieding in mijn handen. En toen kwam dat “oh ja”-momentje: ik gebruik nu zeep.
Ben ik een heilige? Nee hoor. Er komen nog steeds wegwerpmaterialen in huis. En ja, soms baal ik ook van een koude ochtend.
Maar het gaat om de stappen. Waar ik jaren geleden begon met een kleine aanpassing, maak ik nu steeds makkelijker en sneller veranderingen. Omdat het bevalt. En omdat ik er baat bij heb.
Ik dwing niemand in huis om mee te doen. Iedereen maakt z’n eigen keuzes. Natuurlijk hoop ik dat ze mijn zeepblokje eens proberen voor het haar en misschien ook andere keuzes gaan maken.
En ja, ik merk het aan ons afval. Vroeger zat de plasticbak na twee weken bijna vol. Nu is het 1,5 zak per twee weken. En het restafval? Dat brengen we meestal pas na 2-3 maanden weg. Meer omdat het stinkt dan dat de zak vol zit.
Mooi hè, hoe simpele oma-middeltjes je leven zoveel rijker kunnen maken.
